Jakość wraca do łask – odkryj opłatki wigilijne Oblatum

Na lata zapomnieliśmy o produktach „rękodzielniczych”, które wydawały się usuwać w cień historii

Wigilia to niezwykły dzień. Jeszcze pełen krzątaniny i świątecznych przygotowań, ale już uroczysty. Na wigilijnym stole, na honorowym miejscu leży coś, co pojawia się na stole tylko w ten jeden, jedyny wieczór - OPŁATEK.

Skąd wziął się zwyczaj łamania opłatkiem? Tradycja ta wywodzi się od pierwszych chrześcijan, którzy dzielili się chlebem na znak, że są wspólnotą. Przełamując się opłatkiem, dzielimy się radością, pokojem i miłością.

Dawniej... z opłatków wykonywano również ozdoby świąteczne.

Krakowskie Boże Narodzenie to wielki festiwal Szopek wykonywanych ręcznie.

Bez wątpienia można uznać bożonarodzeniową noc, za najbardziej wyjątkową w roku. Mimo, że w chrześcijańskim kościele Wielkanoc ma większą wartość, to nic nie odbierze klimatu i uroku, rodzinnie spędzonej Wigilii. Nawet brak śniegu nie jest w stanie zniechęcić i zepsuć humorów. Nic nie przeszkadza w donośnym śpiewaniu kolęd i udaniu się na pasterkę o północy. 

Do wyczekiwanej przez cały rok wieczerzy wigilijnej, wszyscy powinni zasiąść głodni, po całodziennej głodówce. Sama uczta składa się z kilku dań.

Nazwa opłatek pochodzi z łac. oblata i oznacza „dar ofiarny”. Jego tradycja związana z łamaniem, sięga jeszcze czasów pogaństwa i chleba, którym się dzielono. Potem kultywowali ją pierwsi chrześcijanie.

Opłatek wigilijny, głęboko zakorzeniony w tradycji i kulturze Bożego Narodzenia, jest symbolem pokoju, przebaczenia i wspólnoty. Tradycja łamania się nim i składania życzeń to „bijące serce” świątecznych obchodów i moment refleksji, wdzięczności.

Hostie, znane również jako opłatki eucharystyczne lub komunikanty, odgrywają kluczową rolę w liturgii mszalnej. To, co wydaje się prostym kawałkiem chleba, jest dla nas wiernych, sakramentalnym znakiem jedności z Chrystusem.

Składanie życzeń świątecznych to sztuka, która łączy tradycję, serdeczność i kulturę osobistą. Połączone z łamaniem się opłatkiem, rządzą się własnymi zasadami savoir-vivre, które warto znać.